Ziektes en plezier

Ik val van de ene in de andere verbazing hier over hoe gastvrij ze hier zijn! Zodra je je onder de bevolking begeeft hoor je overal: Welcome in Sudan!! Studenten op de faculteit spreken ons nu ook steeds vaker aan en verontschuldigen zich dat ze zo raar opkeken de eerste keer dat wij er waren en we worden overal uitgenodigd; voor een kopje koffie, wat eten, hele maaltijden en zelfs bruiloften. Oftewel, ik heb weer een heleboel te vertellen.

Ik vertelde al eerder dat mycetoma een verschrikkelijke ziekte is; nu heb ik het met eigen ogen mogen zien en erger; met eigen neus mogen ruiken. We gingen naar het mycetoma ziekenhuis. We keken mee met het spreekuur, dus zo hebben we behoorlijk wat patiënten gezien. Verschrikkelijek wonden met maden of genezen wonden die afschuwelijke littekens en gaten achterlaten. Maar het volgende ziektebeeld wacht; een college over Onchocerccasis, rivierblindheid, volgde.

Dinsdags gingen we weer naar de faculteit, kwam de professor niet opdagen.. Gelukkig kwam er gelijk iemand van de OC om het over te nemen; Schisosomiasis dit keer. Wederom een vervoorkomende ziekte doordat de parasiet op slakken in de Nijl zitten; de levensader van Soedan. Na de onsmakelijke plaatjes was het weer tijd voor lunch; dit keer werden we uitgenodigd in the girls area; een speciale plek voor meiden waar de hoofddoekjes dus af mogen. We hebben gedanst en daarna namen ze ons mee naar de Soek; de lokale markt.

Woensdag begon vroeg om 4 hoorcollege te volgen over TBC & Leishmaniasis, om direct daarna de ziektes te zien in het tropenziekenhuis. Daar hebben we patiënten gezien met alle ziektes die we tot nu toe behandeld hebben, goed uitleg over gehad. Er liggen hier niet alleen maar patiënten met tropenziekten, zo kwam er een man naar ons toe die zijn dossier aan ons liet zien; uitgezaaide leverkanker, niets aan te doen. Erg triest omdat hij het zelf niet weten; het wordt niet verteld, hooguit als de familie het vraagt, maar dus nooit aan de patient zelf en behandeling is te duur… Wat een cultuurverschil…

Donderdag volgden colleges over malaria en lepra. Vrij onverstaanbaar en saai en het was gewoon tijd voor weekend!

Een weekend vol leuks; een bruiloft, eten bij de organisator waar we meer leren over de Soedanse cultuur en koeienlever kunnen proeven. We varen over de Nijl, gaan naar Nuba wrestling en hebben discussies over het eeuwige conflict tussen noord en zuid Soedan. Ik krijg licahmelijk onderzoek les, want als 2e jaars student heb ik nog nooit zelf een patient gezien, laat staan onderzocht en duik ook een beetje met m'n neus in de boeken; want wat is dat eigenlijk gram-positief of gram-negatief?